Een kindeken is ons geboren

Nee, het wordt geen kerstverhaal, al past dit op deze tijd van het jaar natuurlijk wel. Waar we het wel zullen over hebben is de geboorte van twee gecko’s.

De meesten onder jullie zullen wel weten dat Ria en ik grote liefhebbers van Phelsuma’s of daggecko’s zijn. Dit bracht ons er dan ook toe om op een warme, nee hete, augustusdag helemaal naar Oberhausen in Duitsland te rijden op zoek naar een vrouwelijk exemplaar van Phelsuma ornata. Het mannetje, ondertussen al een hele tijd weduwnaar, achtervolgt reeds maanden alle vrouwelijk gecko-schoon dat in ons terrarium rondhuppelt. Vermits zijn avances niet op prijs gesteld werden door de andere mannetjes was het hoogtijd om in te grijpen.

De ornata is moeilijk te vinden omdat er een volledig invoerverbod op deze soort van kracht is. Je moet dus ergens aan nakweek zien te komen. Zoeken dus...

Dat het mannetje onze zoektocht op prijs stelt blijkt direct bij het loslaten van de nieuwkomer. Met een sneltreinvaart schiet hij achter het vrouwtje aan dat zich verschrikt verstopt tussen de planten. Angstvallig houden we hem in de gaten. Wanneer een ander mannetje, een abotti en ook weduwnaar, eveneens zijn interesse in de jongedame laat blijken komt het tot een korte maar hevige schermutseling.

Het ornata mannetje is absoluut de sterkste en na een paar dagen beginnen zijn toenaderingspogingen effect te hebben. Het is een prachtig zicht wanneer het koppeltje zich, met de koppen naar elkaar toegekeerd, laat koesteren in de stralen van het halogeen-zonnetje. Met korte rukjes beweegt het mannetje de kop over en weer. Dit maakt duidelijk indruk want na korte tijd geeft het vrouwtje haar ja-woord.

We zijn dan ook niet verwonderd als we begin september twee eitjes, zo groot als een erwt, vinden. In tegenstelling tot de lineata en de quadriocellata, die hun eitjes in een holte deponeren, plakt de ornata zijn eitjes ergens aan vast. In ons geval is dit de zijruit van het terrarium.

Vermits de eitjes door iedereen gerust gelaten worden besluiten we ze niet af te dekken: zo bevinden ze zich in de ideale omstandigheden qua vocht en temperatuur. Na 14 dagen wordt nog een eitje, naast de andere geplakt.

In de literatuur vinden we dat de eitjes na ongeveer 45 dagen uitkomen. Vanaf 20 oktober worden ze afgedekt: immers als de jongen geboren worden mogen de volwassen dieren er niet bij kunnen. Zo een maaltijd gun zelfs ik mijn Phelsuma’s niet.

Op 30 oktober is het zover. Moeizaam komt uit het eitje een diertje te voorschijn, zo’ n 3cm lang. Na een paar uur vervelt het een eerste maal. Op 1 november wordt het broertje of zusje geboren. Beide diertjes worden in een klein terrarium geplaatst. Er wordt voor voldoende warmte (+- 25°C) en vocht gezorgd.

De eerstgeborene heeft een sterke afwijking aan de kop en beide ogen ontbreken: het diertje sterft dan ook na 3 dagen. De overblijver is zeer vinnig en volmaakt gevormd. De eerste dagen na de geboorte eet hij niet. Na enige tijd begint hij sterke interesse in de hem aangeboden fruitvliegjes te vertonen.

Na een paar weken kan je hem pas uitgekomen krekeltjes voeren. Als het een vrouwtje is zal ze in het voorjaar haar soortgenoten mogen vervoegen in het grote terrarium.

Roger Veltens