Flashbericht
- Toegang clublokaal
- Ledenvergadering mei 2025
- Geen ledenvergadering in juni, juli en augustus 2025
- Ledenvergadering september 2025
wie is online
Login/Registreren
Polls
Welk type lezing wil je liefst bijwonen
Aantal stemmen: 27
Wa riek ik hie?
Laatst vroeg ik mij af of vissen elkaar kunnen rieken. Wij kunnen dat en dat is ferm gemakkelijk. Want als er voor u een fijn mokke loopt, dat goed riekt, kun je daar achteraan sjezen, om ook hare voorkant eens te zien. Als er een mokke voor u loopt, dat een beetje muf riekt, is het nogal wiedes dat je daar niet achteraan snelt. Als je dat toch doet, moet je dringend op consult bij een specialist neus, keel en oren want dan heb je waarschijnlijk sinusitis.
Lees meer:Vreemde vogels
De moderne mens denkt nogal vlug, dat hij in staat is om van de wereld zijn eigen tuin van Eden te maken. Daarom introduceert hij overal planten en dieren, die er, zoals achteraf blijkt, helemaal niet thuishoren. De onderliggende gedachte is meestal dat hij hiermee zijn rijkdom gaat vergroten. Erger nog is het als hij de illusie koestert een grootse daad te hebben gesteld, waarvoor de mensheid hem later dankbaar zal zijn.
Lees meer:Een visbak voor elk seizoen
In het artikel "Huisdieren, goed voor hart en nieren" las ik dat een bak met algen en ander venijn meer tot een hartinfarct dan tot rust aanzet. Hierin kan in Karel bijtreden. Dit weet ik nog uit ondervinding van vroegere tijden. Toen was ik nog intensief bezig met mijn hobby en het kweken van vissen en planten. Menige dagen, lees nachten, heb ik in stress en doornat hieraan opgeofferd. Ja, dan was ik mijn bak en bakjes aan 't kuisen om ze vrij van algen en ziektes te houden. Uitzondering hierop waren de kweekbakjes. Hierin vond het jongbroed tussen de algen en de mossen het eerste voedsel (infusie). Het was ook een uitstekende schuilplaats, zodat ze niet ten prooi vielen aan de honger van sommige ontaarde en vraatzuchtige moeders. Gewoonlijk was ik dan zo tegen halftwee ‘s morgens klaar. Maar toen kiepte die vervloekte laatste emmer water uit mijn hand en viel over mijn hoofd zodat het water op de grond pletste. Met als gevolg dat ik niet alleen mijn bakjes, maar ook het ganse viskot nog kon gaan kuisen. En zo werd het dan al vlug vier uur, en werd er die nacht niet veel geslapen.
Lees meer:Visdokter of doktersvis
Misschien heb je ook al dat pakkende verhaal horen vertellen van die ongelukkige Nederlandse soldaat die, tijdens een veldtocht in Indonesië, gewond werd aan het been. In de tropen is, zoals je wellicht weet, iedere onverzorgde wonde dodelijk, omdat ze bijna onmiddellijk geïnfecteerd wordt door vliegen en ander ongedierte. Onze onfortuinlijke soldaat kon op geen medische verzorging rekenen en liet, omdat hij de pijn niet langer kon harden, zijn gekwetste been in een riviertje bengelen. Plots voelde hij iets, dat aan de diepe wonde begon te trekken. De soldaat, die duidelijk geen aquariaan was, schrok zich te pletter en dacht dat het Piranha’s waren, die er met de rest van zijn been vandoor gingen. Bij nader inzien bleken die onderwaterprutsers Sumatranen(Barbus tetrazona tetrazona) te zijn, die het dode vlees wegpikten en zo de wonde uitzuiverden. De soldaat overleefde zijn hachelijk avontuur, maar over wat er nadien met die Sumatranen gebeurde, wordt er met geen woord gerept.
Lees meer:Vangst en acclimatisering van tropische vissen
heel lang geleden. Rommelend in onze rijke clubbibliotheek botste ik op een afgeleefd boekje, met op het voorblad een tekening van een Pteroïs volitans. Het boekje behandelt alle problemen die indertijd kwamen kijken bij de vangst van tropische vissen: de aanpassing van de vangst, de commerciële aspecten, de technische procédés en het stockeren van de vissen en werd uitgegeven in 1938.
Lees meer: